Boy, Summer na.

Photo from Philippine Information Agency.

Ika-isa ng Mayo taong 2000, habang ang mga aktibista ay nagrarally sa Mendiola para sa pagtaas ng sahod ng mga manggagawa at para tutulanan ang contractualization. Ako din ay may sariling pakikibakang hinaharap, magkahalong tuwa, kaba, at iba pang pakiramdam na hindi ko maipaliwanag. Pakikibakang nakakakaba dahil batid ko sa sarili ko na ang labang ito ay magiging madugo. Pero hindi masakit.

Kinakabahan ako. Parang matatae, na parang maiihi, na parang nagugutom, na parang malabo. Pero pursigido na ako itutuloy ko ang aking laban. Hindi ako aatras. Hindi ako aayaw.

Maya-maya ay naging kalmado na ako. Okey na ako nakumbinsi ko na ang sarili ko na hindi masasaktan sa aking laban. Pero may isang buwiset na lalakeng nasa loob ng kwarto ang sumigaw ng “P#+@#6 !@# ANG SAKIT!!”. Bumalik na naman sa akin ang bwiset na pakiramdam. Walang hiya naman to oh, okey na ako eh. Tapos bigla sya magsisisigaw sa loob ng kwarto ng ganun. na Ayan narinig ko na ang pangalan ko. Habang lumalapit sa pinto ay lalo pang nagwala na parang praning ang dibdib ko. Pagpasok ko ng pinto ay nakita ko na ang mga gagamitin para sa aking laban na kakaharapin. Gunting na baluktot, injection, gasa, at iba pang mga kagamitan. Lalo ng nagkagulo ang aking pakiramdam, nag-away ang kaba, tuwa at saya at lalo akong nalito. Pero alam ko sa sarili ko na handing-handa na ako. Kaya pagpasok ko ay agad akong humiga.

Habang nakahiga patuloy pa din sila sa pag-aayos ng kanilang mga kagamitan. Nagsuot na sila ng gloves para hindi bakat ang fingerprints. Nagsuot ng mascara para ata hindi ko mamukhaan. Nainip ako kaya bumangon ako sa pagkakahiga, ngunit pinabalik nila ako sa aking pagkakawesto.

Ilang sandali pa ay tinakpan na nila ang kalahati ng aking katawan. Pero hindi ako pumyag, sabi ko “pakitanggal naman po yun harang. Gusto ko Makita yun gagawin nyo.” Sabi naman ng lalaking nakamaskara sa akin ay “aba boy, matapang ka ha.Hindi pwede! Higa ka lang jan”. Matagal tagal din akong nakahiga at wala akong ibang naririnig kundi “injection, Scissor, needle, etc, etc”. Naiinip na ako parang wala naman nangyayari para lang silang nagkukwentuhan sa likod ng harang.

Matapos ang ilang saglit ay tapos na ang ginagawa nila sa akin. Sa isip-isip ko lang “yun na yun?” Habang inaayos ko ang shorts ko ay may naisip akong gawin. Bigla akong sumigaw ng “P#+@#6 !@# SOBRANG SAKIT!!” . Wala lang, gusto ko lang takutin yun mga nasalabas na naghihintay ng pagkakataon nila. Nagulat ang mga nakamaskara ,sabay ngiti ko naman. Paglabas ko ng pinto ay walang tao ako na pala ang huli. Sayang hindi ako nakabawi. Pero ayos lang dahil sa wakas binata na ako. Hindi na ako kakantahan ng “nanliligaw ka na, hindi ka pa tule, magpatule ka na, para tigas. . .”
Pag-uwi ko sa bahay ay gutom na ako kaya agad akong kumain. Maya-maya ay natulog na ako.

Habang natutulog ako ay ginising ako ng aking nanay. Sabi nya “magpalit ka na ng gasa, patulong ka sa kuya mo”. Pagbangon ko ay nagulat ako dahil basang-basa ako sa sarili kong dugo (hindi ako nagkamali, naging sobrang madugo nga). Agad akong pumunta ng banyo para maglinis at magpalit ng gasa. Nung una ay tinutulungan pa ako hanggang sa ako na ang nagpapalit ng gasa ko. Nang gumaling na ang sugat ay sinabi ko sa sarili ko na “Ito na ang simula, handa ng akong manggahasa.” Biro lang yun.